تأثیر ابعاد شخصیتی بر روی تحلیل رفتگی شغلی کارکنان بانک رفاه استان هرمزگان با توجه به نقش تعدیل کننده فرهنگ سازمانی

چکیده

هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر ویژگیهای شخصیتی بر روی تحلیل رفتگی شغلی با تعدیل کننده فرهنگ سازمانی کارکنان بود. انسانها مولفه­ی اصلی سازمانها هستند و فرسودگی شغلی یکی از منابع تهدید این سرمایه ارزشمند است. در تحقیق حاضر از نقطه نظر ویژگی­های شخصیتی کارکنان (5 عامل بزرگ شخصیت) و اثر مداخله­گر فرهنگ سازمانی، فرسودگی شغلی کارکنان بانک رفاه استان هرمزگان مورد توجه قرار گرفت. این تحقیق از نظر هدف خود، کاربردی و از جهت روش، تحقیقی توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری آن، 174 نفر کارکنان بانک رفاه استان هرمزگان بودند که با فرمول کوکران تعداد نمونه­ی آنان 120 نفر انتخاب که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده شده پرسشنامه تکمیل شده جمع گردید. ابزار جمع آوری داده­ها پرسشنامه های استاندارد صفات پنج گانه شخصیت (NEO-FFI)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ[1] و پرسشنامه فرهنگ سازمانی هافستد[2] بود. آلفای کرونباخ کل پرسشنامه­، برابر با 0.713 گردید که نشان از پایایی مناسب ابعاد تحقیق می­باشد. داده­های تحقیق، با استفاده از تکنیک مدل معادلات ساختاری و نرم­افزار SMART PLS نسخه دوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج تحقیق، فرضیه­های اصلی و فرعی تأیید گردید. براین اساس ویژگی های شخصیتی بر فرسودگی شغلی تأثیری معکوس و معنادار داشته و فرهنگ سازمانی کارکنان نیز این اثر را تشدید می­ساخت. مطابق نتایج حاصل از فرضیه­های فرعی نیز مشخص گردید هر یک از مؤلفه­های صفات شخصیتی نئو شامل برونگرایی، وظیفه شناسی، ثبات عاطفی، گشودگی به تجارب و توافق پذیری بر فرسودگی شغلی تأثیری معکوس و معنادار داشتند.