سن افراد و مدت زمان کار، از عوامل فرسودگی شغلی در آتش نشانان نیستند

چکیده

مقدمه: هدف از این مطالعه تعیین شیوع فرسودگی شغلی در آتش نشانان از نظر موقعیت و شناسایی عوامل پیش بینی کننده فرسودگی بیشتر به منظور برنامه ریزی استراتژی های پیشگیرانه در آینده بود. روش‌ها: داده‌های جمعیت‌شناختی، سبک زندگی، خستگی (مقیاس شدت خستگی (FSS))، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (SF-8 HRQL) و پرسشنامه فرسودگی شغلی MBI، خستگی عاطفی (EX)، بدبینی (CY) و کارآمدی حرفه‌ای (PE) از 604 آتش نشان (میانگین سنی 27 سال (IQR 12)) به دست آمد. ارتباط بین پیش‌بینی‌کننده‌ها و ابعاد EX، CY و PE با استفاده از تحلیل‌های رگرسیون لجستیک چند متغیره مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج: نمرات فرسودگی شغلی در این نمونه پایین بود. سن، مدت زمان کار، تحصیلات یا خستگی با EX یا CY در مدل‌های تنظیم‌شده مرتبط نبود. HRQL بهتر فرسودگی EX و CY کمتر را پیش‌بینی کرد، در حالی که عدم استفاده از الکل CY بالا را پیش‌بینی کرد. عدم داشتن مدرک دانشگاهی فرسودگی PE بالا را پیش‌بینی کرد. نتیجه‌گیری: مدیران آتش نشانی بدون در نظر گرفتن سن و مدت زمان کار در معرض خطر فرسودگی بالاتر هستند و تغییرات هدفمند برای مبارزه با فرسودگی شغلی باید شامل لباس بهتر، بهبود سلامت عمومی و الکل کمتر باشد.