قدرت مدیر عامل و گزارش گری زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی: نقش میانجی ریسک‌پذیری مدیریتی

چکیده

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین قدرت مدیر عامل و گزارش­گری زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی و نقش میانجی ریسک‌پذیری مدیریتی در شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می­باشد. قلمرو زمانی پژوهش حاضر مشتمل بر دوره 10 ساله از 1392 تا 1401 و مکان تحقیق بورس اوراق بهادار تهران و شرکت­های پذیرفته شده در بورس می‌باشد. به منظور بررسی صحت فرضیه­های پژوهش، از رگرسیون چندمتغیره مبتنی بر داده­های ترکیبی با اثراث ثابت و از نرم افزار ایویوز 11 استفاده شده است. نتایج تحلیلی برآمده از فرضیه نخست پژوهش نشان داد که قدرت مدیر عامل (در قالب قدرت ساختاری و مالکیتی) بر پایداری کسب و کار ناشی از گزارش‌گری زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی تأثیر منفی و معنادار و در قالب قدرت تخصصی و اعتباری تأثیرگذاری مثبت و معنی‌داری می‌گذارد. نتایج تحلیلی برآمده از فرضیه دوم پژوهش نشان داد که قدرت مدیر عامل (در قالب قدرت ساختاری، مالکیتی، تخصصی و اعتباری) تأثیر مثبت و معناداری بر ریسک‌پذیری مدیریتی دارد. نتایج فرضیه سوم نشان داد که قدرت مدیرعامل از طریق نقش میانجی ریسک‌پذیری مدیریتی بر پایداری کسب‌وکار ناشی از گزارش‌گری زیست‌محیطی، اجتماعی و حاکمیتی تأثیر معنادار و منفی می‌گذارد.