بررسی اثربخشی درمان ذهنی سازی بر انعطاف پذیری شناختی و بهزیستی ذهنی و اضطراب در دختران نوجوان

چکیده

هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی درمان ذهنی­سازی بر انعطاف­پذیری شناختی و بهزیستی ذهنی و اضطراب در دختران نوجوان می­باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت و روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه و آزمایش، مبتنی بر تحقیقات میدانی و کتابخانه­ای می باشد. جامعه آماری پژوهش دانش­آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر بروجرد در سال تحصیلی 1403-1402 درنظر گرفته شده است. برای تعیین حجم نمونه 30 نفر داوطلب واجد شرایط (حداقل حجم نمونه در مطالعات آزمایشی برای هر گروه حداقل 15 نفر توصیه‌شده است) انتخاب شده اند. برای گردآوری داده­ها از ابزار: کلاس­های آموزشی ذهنی­سازی توسط رویکرد بتمن و فوناگی (2016) و برای متغیرهای انعطاف­پذیري شناختی دنیس و وندروال (2010)، بهزیستی ذهنی دینر و همکاران (1985) و پرسشنامه اضطراب برک و همکارانش (۱۹۹5)، استفاده شده است. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که: درمان ذهنی­سازی بر انعطاف­پذیری شناختی دختران نوجوان اثربخشی لازم را داشته است. درمان ذهنی­سازی بر بهزیستی ذهنی دختران نوجوان اثربخشی لازم را داشته است. درمان ذهنی­سازی بر اضطراب دختران نوجوان اثربخشی لازم را داشته است.