قدرت مدیر عامل و ریسک پذیری با نقش تعدیلگری هیات مدیره مستقل، پاداش مدیر عامل و مالکیت نهادی

چکیده

در این پژوهش به بررسی اثر گذاری قدرت مدیر عامل بر ریسک پذیری پرداخته شده است که طبق مبانی نظری که مطرح است عواملی همانند هیات مدیره مستقل، پاداش مدیر عامل و مالکیت نهادی می توانند این رابطه را تعدیل نمایند. جامعه آماری مدنظر محققان برای انجام پژوهش مذکور شرکت های پذیرفته شده در بازار سرمایه ایران طی دوره های 1393 الی 1400 می باشد که پس از اجرای روش نمونه گیری حذف سیستماتیک تعداد 960 شرکت وارد نمونه نهایی شده‌اند. نرم افزار مورد استفاده در این پژوهش استتا بوده که در سطح معناداری 0.05 کلیه روش های آماری و تحلیل را انجام خواهد داد. ساختار داده های مورد استفاده در این تحقیق از پانل بوده است که از طریق اجرای روش های رگرسیون چند متغیر و همچنین روش های مربوط به مفروضات رگرسیون اجرا شده است. تعداد چهار فرضیه در این تحقیق مطرح شده است که یافته های بدست آمده از تحلیل و ارزیابی آنها نشان دهنده آن است که قدرت مدیر عامل شرکت بر سطح ریسک پذیری مدیران دارای اثر مستقیم و معناداری در سطح 0.05 داشته است و همچنین یافته های دیگر نیز نشانگر آن است که متغیرهای سهامداران نهادی و همچنین ساختار مستقل هیات مدیره می توان رابطه میان متغیرهای مذکور را تعدیل نماید در واقع یافته ها نشان دهنده آن است ساختار راهبری شرکتی قوی می توان اثرات مثبت قدرت مدیر عامل بر ریسک پذیری را کاهش دهد و آن را تعدیل نماید. همچنین نتایج نشان دهنده آن است که پاداش مدیر عامل نقش تعدیلگری معناداری در این رابطه نداشته است.