بررسی ارتباط پرخاشگری سرپرست با جاسازی شغلی و بدبینی سازمانی با نقش میانجی خودکارآمدی کارکنان

چکیده

پژوهش حاضر باهدف بررسی ارتباط پرخاشگری سرپرست با جاسازی شغلی و بدبینی سازمانی با نقش میانجی خودکارآمدی کارکنان انجام شد. تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش اجرا توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان هتل‌های پنج ستاره مشهد در سال 1400 به تعداد 135 نفر می‌باشند که بر اساس فرمول کوکران و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 103 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌های پژوهشی از پرسشنامه‌های استاندارد استفاده شد. روایی پرسش‌نامه از طریق روایی صوری مورد تأیید تعدادی از اساتید مدیریت قرار گرفت و پایایی پرسش‌نامه‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد که برای متغیر پرخاشگری سرپرست 739/0، خودکارآمدی 738/0، جاسازی شغلی 793/0 و برای متغیر بدبینی سازمانی 771/0 به دست آمد. تجزیه ‌وتحلیل داده‌ها از طریق معادلات ساختاری به‌وسیله نرم‌افزارهای SPSS 23 و Smart-PLS 2 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین پرخاشگری سرپرست با بدبینی سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. علاوه بر این نتایج بیانگر رابطه معکوس و معنادار بین پرخاشگری مدیر هتل و خودکارآمدی است از سویی نقش میانجی خود کارآمدی در رابطه بین پرخاشگری سرپرست و بدبینی سازمانی تائید نگردید در حالی که نقش میانجی خود کارآمدی در رابطه بین پرخاشگری سرپرست و جاسازی شغلی تائید گردید.