تأثیر دانش ذهنی و دانش عینی مالی بر تمایل به سرمایه‌گذاری با نقش تعدیل‌کننده خطرات ادراکی سهام‌داران بورس اوراق بهادار تهران

چکیده

این مطالعه، به هدف تاثیر دانش ذهنی و دانش عینی بر تمایل به سرمایه‌گذاری با نقش تعدیل‌کننده خطرات ادارکی سهام‌داران انجام شد. جامعه آماری، کلیه سهام‌داران بازار سرمایه ایران بودند و نمونه آماری نیز 129 نفر مطابق با استاندارد نرم‌افزار تخصصی Power-G نسخه سوم را به روش نمونه‌گیری هدفمند شامل می‌شود. روش پژوهش، توصیفی - همبستگی از نوع علی و ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل چهار پرسش‌نامه تمایل به سرمایه‌گذاری (متزگر و فر، 2018)؛ دانش عینی (القطاونی، 2016)؛ دانش ذهنی (هیسمیت، 2017) و خطرات درک شده (سیواراماکریشنان و همکاران، 2017)؛ بود. روایی ابزار، در بخش مطالعه مقدماتی از طریق محتوایی (توسط استاد راهنما) و پایایی در بخش مطالعه مقدماتی از طریق آلفای کرونباخ برای ابزار فوق به ترتیب برابر با 81/0، 85/0، 79/0 و 77/0، محاسبه شد. یافته‌ها با استفاده از تحلیل نرم‌افزار Smart PLS نسخه سوم، نشان دادند دانش عینی و دانش ذهنی بر تمایل به سرمایه‌گذاری سهام‌داران تاثیر معنادار گذاشت و خطرات درک شده در اثرگذاری دانش عینی بر تمایل به سرمایه‌گذاری سهام‌داران، نقش تعدیل‌کننده داشت (حداقل 01/0>P)؛ اما این اثرگذاری بین دانش ذهنی و تمایل به سرمایه‌گذاری معنادار نبود (01/0<P). ازاین‌رو به نظر می‌رسد، استفاده از دانش عینی در مقام قیاس با دانش ذهنی حداقل مطابق با نتایج این مطالعه، می‌تواند هم ریسک سرمایه‌گذاری سهام‌داران را در بازار سرمایه کاهش دهد و هم به‌نوعی شدت و ضعف مدیریت مالی را تحت تاثیر قرار دهد.