تئوری های مدیریت استراتژیک و ارزش گذاری شرکت های دانش بنیان

چکیده

ارزش گذاری یک شرکت دانش بنیان اغلب به عنوان نقطه مبارزه ای برای مذاکره بین شرکت های سرمایه گذار خطرپذیر و کارآفرینان در نظر گرفته می شود. برای پر کردن این شکاف، هدف مطالعه حاضر استفاده از تئوری­های مدیریت استراتژیک برای ارزش گذاری شرکت­های دانش بنیان است. این مطالعه به پرسش‌های پژوهشی می‌پردازد، مانند اینکه آیا تئوری های استراتژیک (تئوری مبتنی بر منابع، تئوری اثرات ساختار صنعت و تئوری دیدگاه شبکه ارتباطی) ارزش‌گذاری یک شرکت دانش بنیان را امکان‌پذیر می‌کنند و چگونه سرمایه‌گذاران خطرپذیر اهمیت این تئوری­ها را برای ارزیابی اقتصادی اولویت‌بندی می‌کنند و تغییر می‌دهند. طبق تئوری مبتنی بر منابع، منابع داخلی (ویژگی های کارآفرینان و ویژگی های تیم کارآفرین) به پیش بینی ارزش گذاری شرکت­های دانش بنیان کمک می کند. با ریشه یابی در دیدگاه ساختار صنعتی، می­توان بیان کرد که یک سرمایه گذاری جسورانه در شرکت­های دانش بنیان احتمالاً دارای ارزش بالاتری است و بسته به ویژگی های خاص صنعت قابل پیش بینی است. در بررسی­ پژوهش­های صورت گرفته در رابطه با موضوع تحقیق، محققان از دو معیار تمایز محصول و نرخ رشد صنعت به عنوان متغیرهای ساختاری صنعت استفاده کرده اند. این متغیرها می توانند با ارزش گذاری پیش از سرمایه گذاری یک شرکت سرمایه گذار خطر پذیر در شرکت­های دانش بنیان مرتبط باشند. تمایز محصول نشان دهنده پتانسیل رشد و نوآوری در بازار است که یک پارامتر اصلی برای هر شرکت دانش بنیان است. علاوه بر این، از آنجایی که یک سرمایه گذاری جسورانه در شرکت­های دانش بنیان در خارج از صنایع اجرا نمی شود، نرخ رشد صنعت نیز بر ارزش گذاری پیش از سرمایه گذاری در شرکت­های دانش بنیان تأثیر می گذارد.