گزارشگری پایداری؛ عبور از گزارشگری سنتی
- 1 گزارشگری پایداری، گزارشگری سنتی، مدیریت سود، نوآوری، عدم تقارن اطلاعاتی
چکیده
با توجه به گسترش فعاليتهای تجاری در جهان و اهميت پایداری در حوزههای سازمانی، دانشگاهی و حرفهای، مقوله پایداری جزء نخستين اهداف کشورها و شرکتها قرار گرفته است. پایداری شرایطی است که در آن وضعیت موجود حفظ شده و در امکانات و شرایط، تغییری حاصل نمیشود. اصطلاح پایداری، از مفهوم وسیعتری با عنوان توسعه پایدار گرفته شده است. توسعه پایدار توسعهای است که نیازهای نسل فعلی را برآورده میکند بدون آن که توانایی و حق نسل آینده را در تأمین نیازهایش از محیطزیست و منابع طبیعی به مخاطره اندازد. در طی چند دهه گذشته و با افزایش سطح نگرانیها و آگاهی نسبت به نیاز به توسعه پایدار و همچنین برآورده ساختن انتظارات ذینفعان، شرکتها هدف خود را از به حداکثر رساندن سود به بهینه ساختن اهداف سهگانه زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی تغییر دادهاند. شرکتها با بهرهگیری از راهبرد پایداری و زیست محیطی و انجام نوآوریهای مختلف نظیر کاهش انتشار کربن و آلودگی، بازیافت منابع طبیعی و حفاظت از منابع انرژی، آب و دیگر منابع طبیعی اقدام به مشارکت در حفاظت از محیط زیست نموده و اقدام به خلق ارزش زیستمحیطی مینماید. در بحث ایجاد ارزش اجتماعی نیز شرکتها با اتخاذ راهبرد پایداری اجتماعی و انجام پروژههایی در جهت کاهش فقر، عدالت و برابری اجتماعی مشارکت مینمایند. این دو راهبرد در کنار راهبرد اقتصادی و راهبری شرکتی، زمینه تشکیل راهبرد پایداری شرکت و دستیابی به اهداف گزارشگری پایداری را فراهم میسازند. این پژوهش به ابعاد گزارشگری پایداری پرداخته و چک لیست گزارشگری پایداری را ارائه کرده، همچنین به نقش گزارشگری پایداری در کاهش مدیریت سود و عدم تقارن اطلاعاتی اشاره نموده است.
- دفعات مشاهده مقاله: 351
- دفعات دانلود مقاله کامل : 626