مدلیابی تاثیر یادگیری مشارکتی بر تفکر انتقادی با میانجی همدلی در دانش آموزان دوره متوسطه اول (مطالعه موردی منطقه نیر)

چکیده

با توجه به تغییر و تحولات روزافزون و گسترده‌ای که امروزه شاهد آن هستیم، افرادی عملکرد مطلوب خواهند داشت که بتوانند عقاید و اندیشه‌های مختلف را مورد بررسی قرار داده و انتخابی متناسب با شرایط داشته باشند. هدف پژوهش حاضر مدلیابی تاثیر یادگیری مشارکتی بر تفکر انتقادی با میانجی همدلی در دانش‌آموزان دوره متوسطه اول (مطالعه موردی: منطقه نیر) بود. تحقیق حاضر از نظر ماهیت محتوایی توصیفی- همبستگی (مدل معادلات ساختاری) و از منظر هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده‌ها پیمایشی و تک مقطعی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در متوسطه دوره اول (پایه هشتم و نهم) به تعداد 476 نفر (237نفر دختر و 239 نفر پسر) در سال تحصیلی1403-1402 شهرستان نیر بودند که بر اساس جدول مورگان و با بکاربست روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای نمونه‌ای به حجم 214 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه استاندارد یادگیری مشارکتی استیفان و همکاران (2007)، پرسشنامه همدلی داویس (1983)، پرسشنامه تفکر انتقادی ریکتس (2003) استفاده شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که یادگیری مشارکتی با ضریب مسیر (53/0 و 68/5t=) و همدلی با ضرایب مسیر (80/0 و 87/8t=) بر تفکر انتقادی تاثیر مثبت و معناداری دارند. همچنین یادگیری مشارکتی با ضریب مسیر (51/0 و 03/10t=) بر تفکر انتقادی تاثیر غیرمستقیم دارد. طبق نتایج بدست آمده می‌توان اظهار داشت بکاربست رویکرد مشارکتی در کلاس می‌تواند همدلی و تفکر انتقادی در دانش آموزان را تقویت نماید. از این رو پیشنهاد می‌شود در فرآیند یاددهی یادگیری از روش‌های مشارکتی بیشتر استفاده شده و جوی همدلانه در کلاس برقرار گردد.